ارزيابي نقطهاي در تحليل ريسك براي انتخاب سيستم نگهداري تونل تالون

چكيده
توده سنگ عموماً طبيعتي ناهمگن دارد و اطلاعات مورد نياز براي طراحي حفريات زيرزميني بسيار محدود بوده و عمدتاً از شناسائيهايمحلي و آزمون هاي آزمايشگاهي به دست مي آيند، به اين دليل عدم قطعيت خروجي ها در فرايند اجراي ساختمان حفريات زيرزميني درتوده سنگ وجود دارد. در اين مقاله راهكاري جديد براي طراحي نگهداري هاي اوليه تونل بر مبناي تحليل ريسك ارائه شده است كهعدم قطعيت موجود در زاويه اصطكاك داخلي، مقاومت فشاري توده سنگ و مدول دگرشكلي را در نظر گرفته، همچنين تكنيك ارزيابينقطهاي براي تعيين عدم اطمينان از پايداري تونل استفاده شده است. با اجراي تحليل ريسك و با در نظر گرفتن هزينه هاي ساختمان وهزينه هاي خسارت ناشي از ريزش در تونل، الگوي نگهداري به صورت كمي تعيين ميشود. روش ارائه شده در تونل اكتشافي تالون موردبررسي قرار گرفت و 18 الگوي مختلف نگهداري براي تحليل در نظر گرفته شد و از بين الگوهاي مختلف نگهداري، الگويي كه دارايحداقل ريسك بود، پيشنهاد شد.شامل پيچ سنگهاي غيرتزريقي به قطر 25 ميليمتر با فاصلهداري طولي و عرضي 2 متر و به P نتايج نشان ميدهد كه الگوي نگهداري 96 در مقطع مورد بررسي mm 10 و با قطر ×10cm طول 3,6 متر، همراه با شاتكريت به ضخامت متوسط 15 سانتيمتر و تور سيمي در شبكهداراي ريسك پايينتري بوده و به عنوان سيستم نگهداري پيشنهاد ميشود.

كلمات كليدي:

تحليل ريسك . ارزيابي نقطهاي . الگوي نگهداري تونل . ضريب ايمني

نویسندگان :

حبيب اله شيخي ; مصطفي شريف زاده ; امير پازوكي

دومین کنفرانس مهندسی معدن ایران (1387)

ارزيابي نقطه اي در تحليل ريسك براي انتخاب سيستم نگهداري تونل تالون

چكيده
توده سنگ عموماً طبيعتي ناهمگن دارد و اطلاعات مورد نياز براي طراحي حفريات زيرزميني بسيار محدود بوده و عمدتاً از شناسائيهاي محلي و آزمون هاي آزمايشگاهي به دست مي آيند، به اين دليل عدم قطعيت خروجي ها در فرايند اجراي ساختمان حفريات زيرزميني در توده سنگ وجود دارد. در اين مقاله راهكاري جديد براي طراحي نگهداري هاي اوليه تونل بر مبناي تحليل ريسك ارائه شده است كه عدم قطعيت موجود در زاويه اصطكاك داخلي، مقاومت فشاري توده سنگ و مدول دگرشكلي را در نظر گرفته، همچنين تكنيك ارزيابي نقطهاي براي تعيين عدم اطمينان از پايداري تونل استفاده شده است. با اجراي تحليل ريسك و با در نظر گرفتن هزينه هاي ساختمان و هزينه هاي خسارت ناشي از ريزش در تونل، الگوي نگهداري به صورت كمي تعيين ميشود. روش ارائه شده در تونل اكتشافي تالون مورد بررسي قرار گرفت و 18 الگوي مختلف نگهداري براي تحليل در نظر گرفته شد و از بين الگوهاي مختلف نگهداري، الگويي كه داراي حداقل ريسك بود، پيشنهاد شد. شامل پيچ سنگهاي غيرتزريقي به قطر 25 ميليمتر با فاصلهداري طولي و عرضي 2 متر و به P نتايج نشان ميدهد كه الگوي نگهداري 9 6در مقطع مورد بررسي mm 10 و با قطر ×10cm طول 3,6 متر، همراه با شاتكريت به ضخامت متوسط 15 سانتيمتر و تور سيمي در شبكه داراي ريسك پايينتري بوده و به عنوان سيستم نگهداري پيشنهاد ميشود.

كلمات كليدي:

تحليل ريسك، ارزيابي نقطهاي، الگوي نگهداري تونل، ضريب ايمني

نویسندگان :

حبيب اله شيخي ; مصطفي شريف زاده ; امير پازوكي

دومين كنفرانس مهندسي معدن ايران (1387)

ارزيابي قابليت اطمينان فرسايش داخلي در سد هاي خاكي-مطالعه موردي: سد دوستي

وجود عدم قطعيت در پارامترهاي ژئوتكنيكي باعث طراحي هاي غير مطمئن و گاها منجر به استفاده از ضرائب اطمينان بالا و تحميل هزينه هاي اضافي در يك پروژه سد سازي مي شود. هدف اصلي از ارزيابي قابليت اطمينان تعيين ميزان تاثير عدم قطعيت ها در شروع يك پديده ناگوار و ارائه راهكار جهت كاهش آن ميباشد. فرسايش داخلي از جمله پديده هاي ناگواري است كه در بعضي از موارد منجر به مشكلاتي در سازه سد و پايداري آن مي گردد. اين پديده زماني رخ ميدهد كه ذرات خاك در بدنه يا پي سد بوسيله نشت آب شسته شود. با توجه به تاثير فرسايش داخلي در افزايش احتمال خرابي در سد هاي خاكي ضروريست كه با انجام تحليل قابليت اطمينان فرسايش داخلي سطح ايمني  سدها تعيين گردد. براي انجام اين تحقيق سد دوستي به ارتفاع 78 متر بعنوان مطالعه موردي در نظر گرفته شده است. در و شبيه سازي مونت كارلو، گراديان هيدروليكي و تنش موثر در (FLAC) ابتدا با استفاده از نرم افزار تفاضل محدود نقاط بحراني تعيين شده وسپس با رسم دياگرامهاي تابع چگالي احتمال و تابع تجمعي احتمال براي مقادير حاصله احتمال شروع فرسايش داخلي مشخص مي گردد. در مرحله دوم با توجه به قرائت هاي ابزار دقيق و در نظر گرفتن تغييرات تراز سطح آب در مخزن سد احتمال فرسايش داخلي مقايسه گرديده و با تعيين انديس قابليت اطمينان سطح ايمني سدتعيين مي شود.

كلمات كليدي:

تحليل ريسك ، شبيه سازي مونت كارلو، فرسايش داخلي ، قابليت اطمينان، سد دوستي

نویسندگان :

علي نورزاد (استاديار دانشگاه صنعت آب و برق، دانشكده مهندسي آب)

محمد حسين غلامپور (دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز)

احمد رضا محبوبي اردكاني (دانشيار دانشگاه صنعت آب و برق، دانشكده مهندسي آب)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)

تحليل ريسك براي تعيين الگوي نگهداري- مطالعه موردي : تونل تالون

توده سنگ عموماً طبيعتي ناهمگن دارد و اطلاعات مورد نياز براي طراحي حفريات زيرزميني بسيار محدود بوده و عمدتاً از شناسائيهاي محلي و آزمون هاي آزمايشگاهي به دست مي آيند، به اين دليل عدم قطعيت خروجي ها در فرايند اجراي ساختمان حفريات زيرزميني در توده سنگ وجود دارد . در اين مقاله راهكاري براي طراحي نگهداري هاي اوليه تونل بر مبناي تحليل ريسك ارائه شده است كه عدم قطعيت موجود در زاويه اصطكاك داخلي، مقاومت فشاري توده سنگ و مدول دگرشكلي را در نظر گرفته، همچنين تكنيك شبيه سازي مونت كارلو، براي تعيين عدم اطمينان از پايداري تونل استفاده شده است . با اجراي تحليل ريسك و با در نظر گرفتن هزينه هاي ساختمان و هزينه هاي خسارت ناشي از ريزش در تونل، الگوي نگهداري به صورت كمي تعيين ميشود . روش ارائه شده در تونل اكتشافي تالون مورد بررسي قرار گرفت و 12 الگوي مختلف نگهداري براي تحليل در نظر گرفته شد و از بين الگوهاي مختلف نگهداري، الگويي كه داراي حداقل ريسك بود، پيشنهاد شد . نتايج نشان ميدهد كه الگوي نگهداري P 9 شامل پيچ سنگهاي غيرتزريقي به قطر 25 ميليمتر با فاصلهداري طولي و عرضي 2 متر و به طول 3,6 متر، همراه با شاتكريت به ضخامت متوسط 15 سانتيمتر و تور سيمي در شبكه 10×10 cm و با قطر 6 mm در مقطع مورد بررسي داراي ريسك پايينتري بوده و به عنوان سيستم نگهداري پيشنهاد ميشود.

كلمات كليدي:

فاكتور ايمني، الگوي نگهداري تونل، تحليل ريسك، شبيه‌سازي مونت كارلو